Öyle bir tablo elimdeki
Ben değil öteki adam mat çizdi
Şimdi de isimsiz her renkle 
Dünyam durmuş şehrim donmuş evim yalnız

Düzeltmek istesem her şeyi
Haddimden daha korkunç ne olurdu ki
Şimdi de ağlattığım gece
Benim olmuş yıldızı düşmüş aysa yalnız

İki yüzüm birden vazgeçti varlığımdan
Utandılar yaptığımdan
Soluğum az bakışım kan düşüyor devran
Omzumdan

Caddenin pişman ışığıyım
Son bir sokak lambası altı dansıyım
Loştan az ışıttığım gece
Benden korkmuş olan olmuş sonum yalnız

Hoşça kal ve sadece gülümse
Hiç bir ama hiç bir anlam düşünme
Bense tam burdayım işte
Dünyam durmuş şehrim donmuş evim yalnız

İki yüzüm birden öldü gün doğumundan
Nasıl kalksın mezarından
Faili meçhul biten son rüyamızdan
Uyanmazsam